Wygoda

Dane historyczne

Poprzednie nazwy miejscowości:

1787, 1818 roku - Eichgrund, Diugimost;
pół. XVIII wieku, 1829 rooku - Eichgrund;
1830, 1845 roku - Eichgrund, Długomost;
1912 roku - Eichgrund, Długi Most;
1873, do 1945 roku - Eichgrund.

Znaczenie i pochodzenie nazwy wsi

Nazwa niemiecka oznacza w wolnym przekładzie Dąbrowę. Obecna polska nazwa nie ma uzasadnienia historycznego.

Wykaz znanych ze źródeł właścicieli wsi i dóbr:

1727 rok: Kaspar Adolf von Dresky (kupił Wygodę za 8000 śląskich talarów);
1746-1763 r.: Franz Weighard Moritz von Frankenberg;
pół. XVIII wieku: von Franckenberg;
1763-1783 rok: Kari Gotflieb von Siegroth;
1783 rok: spadkobiercy w/w K. G. von Siegroth'a;
1786 rok: Kari Christian Emst von Siegroth;
1787 rok: von Siegroth;
1797 rok: Emst Wolhelm von Ohien und Adierscron (nabył majątek za 16050 Reichstalarów);
1806 rok: Cari Friedrich Wilhelm Leopold baron von Loeben (kupił dobra za 20150 Reichstalarów);
1817, 1824 rok: dr med. Heinrich Jacobsen (kupił majątek za 19000 Reichstalarów);
1829 rok Emst Friedrich Hoppe (nabył dobra za 8516 Reichstalarów);
1830 rok tajny radca baron von Loben;
1842 rok podporucznik Emst Wilhelm Schuberth (zapłacił za majątek 18000 Reichstalarów);
1845 rok Schubert, podporucznik w stanie spoczynku;
od 1847 roku.: rodzina Hoffmann auf Bogusiawitz: Kari Emst Gustav Hoffmann (nabył dobra za 26100 Reichstalarów);
1873 rok: Hoffmann;
1891 rok: Gustav Hoffmann;
1892 rok: spadkobiercy K. G. Hoffmanna: wdowa Marie, z domu Bomer oraz córka Martha, po mężu von Walther;
1912 rok: spadkobiercy Hoffmanna auf Bogusiawitz; pełnomocnik: Oskar von Walther auf Nieder Mahiiau.

Historia wsi i dóbr

1727 rok

Dopiero w tym roku Wygoda staje się samodzielnym majątkiem. Do tego czasu była folwarkiem należącym do Bogusławie.

1787, 1830, 1845 rok

Wygoda ma status wsi.

1930 rok

Majątek rycerski Wygoda Eichgrund został podzielony przez Śląskie Towarzystwo Ziemskie Schlesische Landgesellschaft.

Układ przestrzenny miejscowości. Stan zachowania

Położenie i obecny układ przestrzenny miejscowości:

Niewielki przysiółek położony przy skrzyżowaniu dróg z Gołębic na wschód oraz z Dalborowic na południe. Od zachodu ogranicza go rzeczka Widawa.

Zabudowa zgrupowana jest głównie po zachodniej stronie drogi z Dalborowic. Usytuowanie budynków sugeruje istnienie tu majątku. Obecnie zabudowywane są działki wzdłuż drogi z Dalborowic.

Rozwój układu przestrzennego miejscowości:

pół. XVIII wieku

Niewielka osada usytuowana przy skrzyżowaniu dróg. W północno - zachodnim narożniku usytuowany jest folwark: niemal kwadratowy majdan ma obudowane trzy boki; przy czwartym, południowym znajduje się siedziba szlachecka. Naprzeciwko, w południowo - zachodnim narożniku zlokalizowana jest pojedyncza, dość duża zagroda, której niezupełnie kwadratowy majdan obudowany jest z czterech stron. Po przeciwnej, wschodniej stronie drogi jest dość nieliczna, „drobna" zabudowa. Na zachód od osady płynie ciek wodny, na którym zlokalizowano młyn. Na północny wschód od Wygody usytuowana jest cegielnia.

1829 rok

Niewielka osada usytuowana przy skrzyżowaniu dróg. Północno - zachodni narożnik pozostaje niezabudowany. W pozostałych zabudowa nieregularna, bez cech szczególnych. Na zachód od osady, przy przepływającej opodal rzeczce, usytuowane są dwa wyróżniające się obiekty: na północ od drogi młyn wodny, na południe większa zagroda.

1932 rok

Niewielka osada usytuowana przy skrzyżowaniu dróg z Gołębic na wschód oraz dochodzącej z południa do Dalborowic. Południowo - zachodni narożnik, powstały przy tym skrzyżowaniu, zajmują jeden za drugim dwa majdany rozdzielone drogą. Zabudowa sytuuje się przy zachodnim, wschodnim i południowych bokach majdanów. Północny z nich północnym bokiem przytyka do drogi z Gołębic. Na zachód od tego zespołu zlokalizowany jest młyn wodny. Pozostałe zabudowania tworzą pojedyncze budynki oraz jedna zagroda.

Stan zachowania układu przestrzennego i jego elementów składowych:

Zachowany jest zasadniczy układ przysiółka.

Dawny majątek został podzielony własnościowe. Na majdanach zlokalizowano budynki mieszkalne i gospodarcze. Zachowany jest młyn w zachodniej części przysiółka.

Materiały udostępnione dzięki uprzejmości Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu.