Radzowice
Lata 1300-1600
Pierwsza wiadomość o wsi pochodzi z około roku 1300.
W Liber fundationizm biskupstwa wrocławskiego wymieniono:
„Item Rodawitz / Radzowice / X morce gracio Micheks de Kal. orchidiaconi”.
Wynika z tąd, że wieś dziesięcina Radzowice składała dziesięcinę kościołowi św. Michała w postaci 10 grzywien.
Później brak jest wiadomości o wsi. W zbiorze dokumentów księstwa oleśnickiego W. Haesslera do roku 1492 wieś nie figuruje.
W roku 1524 w czerwcu otrzymali jako lenno majątek i wieś Radzowice bracia Jan, Jerzy i Albrecht Werbińscy z rąk księcia Karola I ząbicko-oleśnickiego wraz z lennem kościelnym.
Imię i nazwisko proboszcza nie wymieniono.
Wieś pod nazwą Resewicz występuje również w 1569 roku.
W okresie reformacji kościoła w Radzowicach 1593 roku stał się parafią filialnym kościołem w Dalborowicach.
Lata 1601-1710
W roku 1622 jako polski pastor przybył do Radzowic Dawid Mili i pozostał tam do roku 1607.
W roku 1622 występuje znów parafia protestancka w Radzowicach. Wiemy, że w roku 1563 katolicki proboszcz w Radzowicach i Poniatowicach skargą składa do biskupa wrocławskiego„, że kazano im opuścić parafię św. Marcina gdyż do niej przybywają loterańskie osoby”.
Biskup interweniuje u księcia w Bierutowie Henryka III dnia 30.X.1563 roku, który każe proboszczowi pozostać.
W latach 1633-37 przy szwagrze pastorze polskim Melchione Smoliusie w Radzowicach pozostał Adam Wiktor, pastor powołany też w roku 1633 na polskiego pastora do Sycowa.
W roku 1637 musiał on placówkę w Sycowie z nieznanych przyczyn opuścić.
W roku 1628 nowy dzwon kościoła ofiarowany przez Henryka Chałstowskiego posiada napis „Verbum Domini Manet in deternum Jakób Gitz goss mich Anno 1614”
W księdze parafialnej z roku 1634 posiadamy notatkę ówczesnego pastora Smoliusa, z której wynika, że pochował on 1.I. właściciela /majątku/ Kaspra Reszko i w Dolnej Stradomii jego zmarłego dwuletniego syna.
Kościół w Dolnej Stradomii został /pastor/ otwarty /przemocą/ a w nim straż trzymał katolicki starosta sycowski Kasper Oderwolff.
Dnia 5 czerwca 1634 roku ciągnęli Sasi przez Radzowic i wszystko plądrowali.
Dnia 15 kwietnia 1635 roku w kościele Dolnej Stradomii wydobyto zmarłych i syna Gotfryda z Wabienic i zabrano ich do Radzowic do pochowania, bo starosta nie chciał mieć pochowanych protestantów w tamtejszym /katol/ kościele.
Okres wojny 30-letniej /1618-48/ wspomniany jest w notatkach Smoliusa jako czas fanatyzmu religijnego, przemocy i grabieży dóbr.
Odebrany w 1654 roku kościół od protestantów w 1707 roku znów powraca w ich ręce w wyniku realizacji konwencji altransztadckiej.
Od 1711
W roku 1721 kupuje Karol M. w Dhrn obie cześci wsi Drotowice a w roku 1755 jego jedyny syn Ernest je posiada i w skutek małżeństwa otrzymuje majorat w Radzowicach w roku 1771.
Mieszka on w Drotowicach. W roku 1747 wybudowano nowy kościół w Radzowicach /30.04/.
Polski pastor Traugutt Tanger przeniesiony zostaje z Sycowa w roku 1752 do Radzowic skąd w roku 1757 przechodzi do Międzyborza do roku 1781.
W roku 1845 posiadamy następujące dane o wsi:
we wsi znajduje się kościół ewangelicki, szkoła, folwark, wolne sołectwo, 66 domów, 424 mieszkańców /7 katolików/, młyn, kuźnia. Właściciel wsi V Dyhrn z Lipki nadto jeden zamek, we wsi hoduje się 1000 owiec merynosów.
W roku 1845 podano, że 3/8 mieszkańców mówi po polsku i w każdą niedzielę odprawia się polskie i niemieckie nabożeństwo.
W roku 1872 znany jest polski pastor w Radzowicach Karol Cochlorius.
Wybrał i opracował R. Majcher