Gronowice

Najstarsza wiadomość o wsi pochodzi z roku 1479.

Wówczas wieś nazywano Gronowice.

W roku 1479 właścicielem był Marcin Grunowski i od niego pochodzi polska nazwa wsi.

W roku 1560 wieś należy do Jerzego Prittza.

W roku 1574 do Bartosza Stwolińskiego, w roku 1577 i 1586 do Kaspera Jerzego Gaffron.

W roku 1620 wieś podzielono na dwie cześci, pierwszą posiadał Jan Stwioliński, zmarł on w roku 1625, jego żona Maria Postolska wyszła za mąż za Leonarda Pasera.

Drugą cześć posiadał Jerzy Gaffron w roku 1620 , a w roku 1641 miał ją Karol Shwtlling i cześć te w roku 1658 objął w/w Poser.

W latach 1761-78 należała do Sylwiusza Rymułtowskiego.

W latach 1778-1903 rodzina Minkwitzów od 1912 do Gustawa Birona z Kurlandii.

W roku 1727 właściciel Sycowa Aleksander /1719-28/ nadał prawo ważenia piwa i wódki właścicielom Gronowic.

W roku 1761 we wsi istniała jedno klasowa ewangelicka szkoła.

W roku 1845 we wsi znajdował się pałac, folwark, ewangelicka szkoła, browar, gorzelnia, cegielnia o wydajności 44,5 tys. szt., hodowano 900 owiec merynosów.

Koło wsi znajdował się folwark Kłochowice zwany dawniej Saliok wym. w roku 1903.

W roku 1877-79 wybudowano nową szosę z winnicy przez Dziadową Kłodę do Wygody z odnogą do Gronowic w latach 1865/97.

Wybrał i opracował R. Majcher