Dalborowice
Historia Wsi Dalborowice
Najstarsza wiadomość o wsi pochodzi z roku 1300 z Liber Fundatinis Episcopatus Vratislawiewsis wymieniona jest wieś dziesięcin.
„itm in Elgotha D a l e b o r i i mansi et est nowa locatio’’
W roku 1400 wymieniony jest proboszcz w Dalborowicach Mikołaj Tannenfeld.
W roku 1411 pochodzi dokument poświadczony przez Księcia Konrada III oleśnickiego. Bracia Pietrasz Haswath i Heinze sprzedają Honuszowi Czonbergowi swą ziemię w Dalborowicach i posiadaną 4 część dobra Pakuslawicz wraz z Lennem kościelnym we wsi Dawersdorf /Dalborowice/ na prawie polskim. Stąd dowiadujemy się, że wieś lokowana była na prawie polskim.
Znani są właściciele wsi:
- w latach 1372-1376 Peczko z Dalborowic /Daleborowicz/,
- Zygmunt Dychrn w roku 1413,
- Jerzy Ohm z Janoszowic, sędzia dworski zmarły 1552 roku ,
- Mikołaj Dyhrn 1564 rok,
- Stenzel Possadowski 1574 rok,
- Jerzy Sllelondolf 1591 rok,
- Jan Ohm /1600-1639/
- Wacław Gaffron do 1649 roku,
- Melhron Gaffron do 1663 roku.
Około roku 1593 kościół w Dalborowicach przejmują protestanci, w latach 1629-1634 katolicy, 1634-1654 znów protestanci, 1654-1707 katolicy, od 1707 znów protestanci.
W roku 1634 pieczę nad kościołem sprawował Polski pastor Smolis z Radzowic.
W roku 1654 spłonęła plebania kościoła. W okresie reformacji protestanccy właściciele wsi rozgrabili jej wyposażenie więc z braku środków plebanie nie odbudowano.
W roku 1666 wg protokołu prowiztacyjnego biskupa Meandra drewniany kościół w Dalborowicach był w całkowitej ruinie.
Drewniana dzwonnica znajdująca się na cmentarzu posiadała dwa dzwony.
Około roku 1742 kościół był nieczynny, przed rokiem 1832 sprzedano kościół na rozbiórkę, drewniana dzwonnica na cmentarzu pozostała do I wojny światowej, gdy dzwony użyte zostały na cele wojskowe.
Dnia 30 września 1879 roku zamknięto tutejszy cmentarz.
W roku 1837 wieś zamieszkana była przez ludność polską i niemiecką.
W roku 1845 posiadamy następujące dane o wsi:
we wsi znajduje się: pałac, folwark, 232 mieszkańców, szkoła ewangelicka z jednym nauczycielem, cmentarz b. kościoła, 2 młyny wodne, browar, hodowano 1000 owiec-merynosów.
Folwark Nowiec znajdował się o 3 km od wsi.
Budynek szkolny wybudowany został w roku 1876, w roku 1912 uczęszczało do szkoły 118 dzieci.
Wybrał i opracował R. Majcher