Kościół Filialny w Dziadowym Moście

Kościół filialny w Dziadowym Moście pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbego został wybudowany w latach 1982 – 1986, a powstał on dzięki długim i mozolnym staraniom ks. proboszcza H. Kowalskiego wraz z ofiarnością i pomocą całej wspólnoty parafialnej.

Historia Kościoła 

Dnia 25 lipca 1982 roku na działce budowy kaplicy w Dziadowym Moście odbyła się uroczysta suma w intencji pomyślnego rozpoczęcia budowy i doprowadzenia jej do końca. W tym uroczystym dniu dokonano również poświęcenia pięknego dębowego krzyża, na którym widniała biała postać rozpiętego na nim Chrystusa. Krzyż ten postawiono na działce po uzyskaniu zezwolenia na budowę, co nastąpiło 22 lutego 1981 r. Krzyż stanął dnia 15 lipca 1981 r. Natomiast przed południem zostały wyliczone granice działki przez geodetów.

Dla całej Katolickiej Polski, a szczególnie dla wszystkich mieszkańców całej parafii dnia 10 października1982 roku odbyło się szczególne święto: Ojciec Święty Jan Paweł II, ogłosił polskiego kapłana Syna Rodziny Franciszkańskiej, świętym czyli kanonizował Ojca Maksymiliana Marię Kolbego – męczennika drugiej połowy XX wieku. Dla wspólnoty parafialnej jest to tym bardziej radosne i podniosłe wydarzenie ze względu na budowę kaplicy w Dziadowym Moście – pod Jego wezwaniem. Z tej okazji na miejscu budowy została odprawiona uroczysta Msza św. i Nabożeństwo Różańcowe, na które ks. proboszcz zaprosił wszystkich parafian. Zebrane ofiary zostały przeznaczone na budowę kaplicy.

Bardzo ważnym dniem dla wiernych z miejscowości Dziadów Most jak również całej wspólnoty parafialnej był 17 października 1982 r., gdyż właśnie w tym dniu w celi śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego (bunkrze głodowym) delegacja parafii wzięła udział w poświęceniu tablicy pamiątkowej. w tejże celi J. E. Ks. Kard. Franciszek Macharski poświęcił kamień węgielny dla kaplicy św. Maksymiliana Marii Kolbego w dziadowym Moście. Kamień ten delegacja przywiozła ze sobą. Delegacja wzięła również udział w uroczystości wmurowania kamienia węgielnego pos Świątynię – Pomnik Męczeństwa Narodów w Oświęcimiu.

Budowę w systemie gospodarczym prowadził ks. proboszcz przy pomocy odpowiednich fachowców i lokalnej społeczności. Wszelkie materiały budowlane i wykończeniowe, łącznie z granitem ze strzegomskiej kopalni były zdobywane oraz transportowane własnym pomysłem ks. proboszcza i parafian. Wiele prac przy budowie kaplicy zostały wykonane w czynie społecznym przez mieszkańców wszystkich czterech wiosek. Największą zaś chlubą stała się dzwonnica, wykonana zupełnie samodzielnie przez mieszkańców Miłowic i Gołębic. Środki finansowe na budowę kaplicy uzyskano wyłącznie z ofiar parafian oraz ks. proboszcza, który ofiarował na ten cel większą część swoich oszczędności z prawie trzydziestoletniego proboszczowania. Nie korzystano z żadnych dotacji, ani kościelnych, ani państwowych, ani też gminnych. Zważywszy na Ti, iż liczyła wówczas około 1.800 osób tj. około 500 rodzin, w tym wielu rencistów, wysiłek był ogromny i wyczyn nie lada.

Budowa Kaplicy

Formy prac, które były wykonywane przy budowie kaplicy były różne, a mianowicie:

• Projekt: Mgr. inż. Arch. Grzegorz Świtoń – projekt modyfikowany przy udziale Mistrza Rzemiosł Artystycznych Romualda Sowińskiego i ks. proboszcza.
• Wystrój plastyczny: M. R. A. Romuald Sowiński – przy inspiracji księdza proboszcza.
• Witraż: Witraż wykonała firma „Inco” z Wrocławia, jako dar nieznanego ofiarodawcy.
• Prace murarskie: Kazimierz Włodkowski z Wtórka k/ Ostrowa Wlkp.
• Prace tynkarskie: Feliks i Leon Cempowie z Radzowic.
• Prace malarskie: Mieczysław Trawka z Gołębic oraz pan Stanisław z Sycowa.
• Prace ciesielskie: Jan Brzeziński z Osieka k/ Wielunia.
• Prace dekarskie: Jerzy Glomb ze Sycowa.
• Prace kowalskie: Mieczysław Kapsa z Dziadowej Kłody, Szczepan Mazgaj z Dziadowego Mostu.
• Prace stolarskie: Pracownicy firmy P.B.Rol. z Sycowa Czesław Standziak i Henryk Lamek również z Sycowa.
• Prace posadzkarskie: Helmut Hudaka z Żelaznej k/ Opola.
• Prace studniarskie: Antoni Stachera z Miłowic.
• Prace instalacyjno-odgromowe: Dichting Słowikowski z Twardogóry.
• Prace nagłośnieniowe: Henryk Kowalewski z Torunia oraz Piotr Słotta z Dziadowej Kłody.

 Z braku funduszy nie zakupiono na razie dzwonów, jednakże w planie zakupu one pozostały.

Po pięcioletnich mozolnych staraniach ks. proboszcza oraz pomocy całej wspólnoty parafialnej budowa kaplicy została ukończona. Budowa została uwieńczona podniosłą uroczystością poświęcenia nowo zbudowanego kościoła filialnego pod wezwaniem Św. Maksymiliana Marii Kolbego we wsi Dziadów Most, oddalonej od kościoła parafialnego o ponad 6 kilometrów. Aktu tego dokonał J. Emin. Ks. Kard. H. Gulbinowicz Arcybiskup Metropolita Wrocławski. W czasie uroczystości został również wmurowany kamień węgielny poświęcony przez Jego Świętobliwość Ojca Świętego Jana Pawła II, w katedrze Wrocławskiej, w czasie Jego drugiej pielgrzymki do ziemi ojczystej.

J. Emin Ks. Kard. wmurował również akt upamiętniający ukończenie budowy kościoła, przy wejściu w ścianie nad kropielnicą.

Uroczystość ta była również pomyślana jako uroczystość małej ekumenii z udziałem przedstawicieli innych kościołów chrześcijańskich, działających na tutejszym terenie. Tak więc obok licznych kapłanów katolickich z dekanatów: Syców, Twardogóra, Namysłów, i Oleśnica Śl., kapłanów z Kurii Wrocławskiej oraz kapłanów kolegów Uniwersyteckich ks. proboszcza, swoją obecnością zaszczycili również duchowni prawosławni. Duchowni parafii ewangelicko – augsburskiej.

Jak na warunki niewielkiej wiejskiej parafii uroczystość zgromadziła ogromną ilość ludzi, mimo tego uroczystość charakteryzowała się porządkiem i ładem. Na zakończenie uroczystości odbyła się wspólna wieczerza w miejscowej remizie strażackiej przy odpowiedniej dekoracji i atmosferze.

Historia dzwonów

Za radą kolegi uniwersyteckiego ks. proboszcz H. Kowalskiego w 1987 zostały zamówione dwa dzwony wraz z zawieszeniami dla kościoła w Dziadowym Moście w Hucie Małopanew w Ozimku.

Natomiast 11 listopada 1990 r., w 72 – gą Rocznicę Odzyskania Niepodległości, Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Henryk Gulbinowicz, Arcybiskup metropolita Wrocławski dokonał poświęcenia tych dzwonów.

• I – szemu dzwonowi o wadze 320 kg nadane zostało imię: „MARYJA NIEPOKALANA”.
• II – giemu dzwonowi o wadze 230 kg nadane zostało imię: „Św. MAKSYMILIAN MARIA KOLBE”.

 Dzwony te zostały ufundowane przez mieszkańców wszystkich trzech wsi przynależnych do tej parafii, tj. Miłowic, Gołębic, Lipki oraz wsi Dziadów Most. Natomiast 18 dni później podczas złych warunków pogodowych (zimny wiatr, deszcz ze śniegiem), dzwony z wielkim wysiłkiem zostały wciągnięte na dzwonnicę przy kościele. W pracy tej brali udział bezinteresownie mieszkańcy parafii jak również chętni spoza parafii. Tym aktem ostatecznie została ukończona budowa kościoła we wsi Dziadów Most, parafii Miłowice.

W roku 2000 mieszkańcy Dziadowego Mostu wykorzystując czas wolny od pracy postanowili odnowić swoją świątynię. W czynie społecznym pan Marek Zimoch pomalował ściany kościoła, uporządkowano również teren przykościelny oraz naprawiono schody prowadzące do świątyni.

Źródło:

1. Praca magisterska Pani Dominiki Jarosz
2. Kroniki Kościoła Parafialnego w Miłowicach